Monthly Archives: July 2018

Let’s meet Maiden Magazine

Een tijdje terug had ik een leuk gesprek via de Instagram van Maiden Magazine, waarbij ik geattendeerd werd op het feit dat er weinig informatie over mezelf te vinden was. Dat mijn hoofd zo af en toe wel voorbij ploft op Insta, maar daar bleef het dan ook bij. De wie, wat en waar werden nauwelijks volgens deze (blog)tipgeefster beantwoord.
Dit leuke gesprek heeft mij aan het denken gezet en ben ik zelf ook tot de conclusie gekomen dat ze gelijk heeft en dat het tijd werd om jou als Maiden lezer mee te nemen op een backstage tour ;)

Let’s meet Maiden Magazine

Zo’n 3 jaar geleden, in augustus 2015 durfde ik dan eindelijk de stap te zetten om mijn gevoel en passie achterna te gaan. Zoals vele generatie-einde-alfabet jong volwassenen kamp ik terugkijkend op de jaren al met een burn-out. Op dat moment was er nog weinig sprake van een weigerend lichaam gelukkig, maar de eerste treden van de welbekende burn-out trap had ik al genomen en lag de burn-out bovenaan de trap wachtend op de loer.

Ik miste iets in mijn leven. Vroeg me ook af wat het was wat ik dan miste en de vraag of de gedachtes hoe ik dit überhaupt ging aanpakken, daar was ik nog niet mee bezig. Maar het feit dat ik iets in mijn leven miste dat stond wel al boven water: ik miste creativiteit.
Er zijn vele vormen van creativiteit inderdaad, maar bij mij was dat toch echt wel schrijven. Dit begon als klein meisje al, op de basisschool. Elk jaar met de Kinderboekenweek pakte mijn toenmalige school groots uit. Naast dat de school totaal “verkleed” werd in het jaarlijkse thema, kregen we in de bovenbouw ook bezoek van schrijvers. Dit was echt mijn week als kind. De schrijvers fascineerde mij en de opdrachten die we op school kregen tijdens deze week, nou ik leefde helemaal op!

Grappig feit: de bibliotheek heeft in haar collectie een boek geschreven door mij, als basisschool guppie.

Oké, dit feit zal ik even moeten herformuleren, zodat jij het ook gaat snappen. Eén van de opdrachten in de bovenbouw was om een boekbundel met zelfgeschreven verhalen door alle leerlingen uit mijn klas te maken. Deze is uiteindelijk echt gebundeld tot een boek en kreeg een mooie plek in de bibliotheek in de wijk waar ik toen woonde.
(Of dit boek er nog steeds ligt? Geen idee, zal vast wel niet….Wel nieuwsgierig naar, maar weet de titel van het boek niet meer. Misschien eens een poging wagen als ik weer eens in Nijmegen ben.) Maar ik blijf zelf nu 22 jaar later nog steeds een beetje trots op dit feit.

Dus het werd mijn grote passie: schrijven. En in 2015 werd schrijven vergemakkelijkt door de vele blogs die al online te vinden waren. Mijn 1+1 was een makkelijke optelsom: mijn passie + een eigen blog.

Maiden’s grote inspiratiebron

Ik was wel al maanden met allerlei knipsel met ideeën, voorbeelden en inspiratie aan de gang. Het plaatje in mijn hoofd had ik al helemaal zitten, alleen ik kon die vertaling van mijn hoofd niet naar de werkelijkheid omzetten.
En zoals het gaat met van zulke ideeën waar je onzekerheid zo heerlijk de hand op weet te leggen, verdwijnen die ideeën in de ijskast. Waar ze blijven liggen of waar ze bij geluk de ijskast weer worden uitgehaald.

Ik werd op het moment dat je het minst verwacht geconfronteerd met mijn in de koelkast belandde ideeën, namelijk door het overlijden van mijn opa.
Mijn opa is dan ook DE grote inspiratiebron (en diegene die, hoe raar dit even klinkt, mij een schop onder mijn kont gaf) voor het geloven in mijn droom: schrijven.

Mijn opa had helaas te horen gekregen dat kankercellen zijn lichaam aan het veroveren waren en zo eigenwijs als de (vooral) mannelijke generaties voor ons zijn, gaan zij zelden naar een dokter. Alleen als het echt moet. Dit was bij mijn opa ook zo het geval. Tijdens een onderzoek in het ziekenhuis kreeg hij en wij als familie te horen dat de kanker al in een ver gevorderd stadium zijn lichaam hadden overgenomen.
Omdat artsen natuurlijk geen uitspraken kunnen doen over het tijdsbestek dat de ziekte het van een lichaam wint. Na een week was zijn achteruitgang al zo ver ingezet dat hij medische hulp nodig had die hem thuis niet gegeven kon worden. Helaas is hij niet lang erna overleden.

Ik ben van mezelf een behoorlijk nieuwsgierig persoon, toch wist ik vrij weinig van mijn opa af. En dat dit zo was, dat werd bevestigd toen ik in mijn eentje zijn zolder ben gaan opruimen. Ik ben een vrij emotioneel persoon en vind het op zo’n moment dan fijn om op mezelf te zijn en op mijn manier het overlijden van mijn opa te verwerken. Door op zijn zolder door zijn bewaarde spullen te gaan.

Waar ik altijd, opgroeiend als kind, het gevoel had dat ik anders was dan de rest en weinig connectie dacht te hebben met mijn familie als in het delen van genen. Oké mijn uiterlijk is bijna 1-op-1 mijn broer, dat was wel een bevestiging, maar meer het delen van genen in interesses en passies. Er is verder niemand creatief. Blijkbaar is dat gewoonweg 1 generatie overgeslagen en heb ik dat van beide opa’s en oma’s mogen erven. Zo ook de passie van het schrijven.

Inspiratie ontstaan Maiden Magazine schrijven bloggen

 

Hoe ik daar achter kwam?
Simpelweg door het vinden van dit krantenknipsel. (hier links op de afbeelding)
Een krantenknipsel welke mijn opa zelf geschreven had voor de krant op 8 mei 1956.

Mijn opa die ook schrijft!? Mijn opa die wel journalist was voor een krant!? Mijn opa, die eigenlijk de voorganger van een reisblogger was, door voor de krant te schrijven over de zakelijke verhuizing naar Nieuw Guinea.

Mijn opa die mij letterlijk mijn droom in mijn handen duwt. Nou ja, eerder figuurlijk want hij was er natuurlijk niet bij.
Een groter voorteken dan dit kon ik gewoonweg niet krijgen, dat ik op mijn gevoel verder moest gaan varen en mijn dromen uit die koelkast te gaan halen!

Van idee naar webblog

Leuk een (ontdooit) idee, maar dan heb je nog de uitvoering van dit idee voordat ik kon gaan bloggen. Van ict-achtige dingen had ik echt totaal géén benul! Waar te beginnen dan? Ik was begonnen op Bloglovin’ met het maken van een website. Echter heb ik dit niet doorgezet. Ik, de erg kritische ik vond het totaal niet professioneel eruit zien wat ik bij elkaar had gefröbeld en had daardoor de handdoek in de ring gegooid.

Totdat mijn schoonzus mij erop attendeerde dat ik eens in mijn omgeving moest gaan kijken of er niet toevallig mensen waren die mij konden helpen met deze eerste horde.
Laat dit nu ook meteen dé beste tip geweest zijn van mijn schoonzus (met betrekking tot het opstarten van mijn blog. Gaandeweg de jaren tovert zij nog meer geweldig goede tips uit haar bohemian flaphoed), want ik hoefde geeneens ver te zoeken naar iemand die wel professioneel uitziende websites kon bouwen. Namelijk in de vriendenkring van mijn broer zit iemand die zowel mijn website kon bouwen als mijn logo kon ontwerpen.
Nog zo’n “klein” probleem: ik had hem wel uitgetekend, maar tja dat was zeker weten niet professioneel genoeg. Horde 2.

Na deze 2 hordes genomen te hebben, website en logo klaar kon ik aan de slag. Zul je denken he…
Nee, het heeft zelfs nog bijna een jaar geduurd voordat ik mijn eerste blog online stond. Namelijk op 5 juli 2016 kwam deze online. Het ging over mijn vakantie in een heerlijke huisje op het strand van Julianadorp aan zee, welke ik alleen had doorgebracht.

Tijdens deze vakantie is de knop omgegaan dat als ik creativiteit mistte, ik deze zelf moest gaan vullen en dus aan de slag moest gaan met de website die ik bijna een jaar geleden had laten maken en waar ik mijn gespaarde geld toen in had gestoken. Dat was ook niet voor niks, hield ik mezelf voor toen ik de 3e horde nam: onzekerheid.

Niet perfect, maar wel vanuit liefde aangenaam kennis te maken

Website was er, logo was er, enkele blogs waren er, maar toch kwam mijn blog door mezelf nog niet goed van de grond. Of hoor eerder te zeggen, in de lucht ;) Niet dat mijn vingers weigerde de toetsen van mijn laptop in te tikken. Nee, het was mijn angst die me tegenhield om het podium te pakken. Dat is tenslotte wel wat je doet als je je op het wereldwijde web gaat bevinden.

Dat is dan ook meteen de reden dat ik niet met mijn eigen naam als website ben gegaan. Naast het feit dat ik het leuker, mooier en grootster vond om een online magazine te starten en dit uit te bouwen met allerlei toekomstdromen. Vond ik het best wel intimiderend om met naam & gezicht dat podium te gaan beklimmen.

Al kom ik hier geregeld wel van terug. Naast wat er allemaal gaande is in mijn leven met betrekking tot mijn burn-out (hier later meer over hoe het nu met mij gaat en welke inzichten ik weer heb opgedaan), heeft Maiden Magazine mij in die 3 jaar tijd wel een zelfvertrouwen boost gegeven. Vandaar dat je geregeld mijn gezicht voorbij ziet komen en zelfs voorzichtig mijn eigen naam:
Brenda van der Greft.
Aangenaam kennis te maken met jullie!
(Toch nieuwsgierig? Je bent altijd zo vrij om even Maiden’s Instagram te bekijken. Ik ben die met de bruine haren en blauwe ogen :P)

En nu in augustus 3 jaar later is Maiden Magazine zeker nog niet perfect. In mijn kritische ogen zal er altijd wel iets verbeterd kunnen worden. Aan de blog of aan mezelf, de inspiratie en de regelmaat van het posten van nieuwe blogs.
Toch ben ik meer dan blij dat ik de afgelopen drie jaar heb mogen en kunnen groeien. Zowel mezelf als met Maiden Magazine en dit zeker in de toekomst nog ga doen. Die wil is er!

Op de toekomst!

En mocht jij ook een vraag hebben, is je iets opgevallen, een tip of ben je ook zo’n heerlijk nieuwsgierig aagje als ondertekende…Laat gerust een bericht achter onder deze blog of stuur een mail naar Maiden Magazine. Vind ik leuk!

With love Maiden Magazine, zwart hart, liefde, blogWith love,
vanuit Brenda van der Greft
&
vanaf Maiden Magazine

 

Hoe overprikkeling als HSP’er te voorkomen?

Bij mensen met hoogsensitiviteit komen er meer prikkels binnen. De zogenaamde zeef voor prikkels van en uit de omgeving van een HSP’er is anders afgesteld dan bij de gemiddelde mens. De gaten in de zeef zijn een stuk groter, waardoor veel meer van deze prikkels bij een HSP’er binnenkomen.
En net zoals een niet-HSP’er wel eens genoeg heeft van alle prikkels die hij of zij krijgt, heeft uiteraard een HSP’er dit ook. Door de hoeveelheid prikkels die een HSP’er binnenkrijgt om te verwerken, komt het geregeld voor dat ze helemaal ‘vol’ zitten. En met vol zitten bedoelen we (HSP’ers) dat er teveel indrukken zijn om door ons te verwerken.

Hoe overprikkeling als HSP’er te voorkomen?

Met als gevolg dat ons interne systeem daardoor op tilt raakt. Dit op tilt raken, noemen we overprikkeld. En dat moment dat een HSP’er overprikkeld is, kan deze hooggevoelige niet meer kiezen hoe ze reageert. Het lichaam van een HSP’er gaat dan over in een soort van overlevingstoestand en er zijn dan twee mogelijkheden waarop een hooggevoelige zal gaan reageren:

  • Ontploffen en zal dan ook alle (opgekropte) gevoelens uiten.
  •  Afsluiten voor nieuwe prikkels en overgaan in een soort van negeermodus.
Ontladen door woede-aanval

Door de opgebouwde spanning kwijt te raken, ontlaadt 60% van de hooggevoelige door een woede aanval. Door bijvoorbeeld (heel) boos te worden of door te huilen. Dit is puur het ontladen van de opgebouwde spanning.
In deze situaties van woede of het uitbarsten in huilen, kunnen andere mensen in de omgeving van een HSP’er geen contact met diegene maken. Dit kan pas weer na de ontlading.
Ook is het niet altijd gemakkelijk voor de omgeving, want ondanks dat een HSP’er zich echt wel schuldig voelt over zo’n woede uitbarsting waar het totaal geen controle over heeft maar er wel van alles aan emoties uitkomt kan het voorkomen dat het een paar dagen later precies weer raak is. Ondanks de excuses die een HSP’er heeft gemaakt. Neem dit een HSP’er niet kwalijk en ga ook zeker weten niet twijfelen aan de goede bedoeling achter het excuus. Deze is zeker weten oprecht, alleen kan een HSP’er er niks aan doen dat het zo reageert als een HSP’er de hoeveelheid verwerkte prikkels niet meer aan kan.

Afsluiten & overgaan in een negeermodus

Als een HSP’er zich afsluit, zorgt ze ervoor dat er niets meer kan binnendringen. De HSP’er trekt zich letterlijk terug, dit is ook voor de omgeving merkbaar. Namelijk de gezichtsuitdrukking is vlak en er wordt nergens meer op gereageerd.
Deze uiting is waarneembaar bij 37% van de HSP’ers en ook bij deze uiting van overprikkeling is het vrijwel onmogelijk om contact met de hooggevoelige te krijgen.
Veelal wordt deze uiting van passiviteit minder storend ervaren dan de (woede) uitbarstingen. Echter heeft deze vorm van uiting een nadelig gevolg voor een HSP’er, namelijk dat de opgebouwde spanning niet naar buiten komt. Met als gevolg dat deze HSP’ers dan ook klachten als buik- of hoofdpijn hebben.

Hoe overprikkeling te voorkomen?

Vaak passen hoogsensitieve mensen beide vormen toe, afhankelijk van de situatie of hun bui en ondanks dat het een soort van tweede natuur is voor een HSP’er deze ontlading, vinden wij het ook erg vervelend deze manieren van ontladen. Niet alleen omdat we er zelf als HSP’er ook last van hebben, maar ook omdat anderen last hebben van de uitbarstingen of prikkelbare reacties.
Ondanks dat wij HSP’ers hier niet voor kiezen, hooggevoelig zijn is iets waar wij ook totaal niks aan kunnen doen. We zijn hier nou eenmaal mee geboren en willen zelf ook niet een negatieve invloed hebben op sfeer.

En als een mede-HSP’er in onze redactie willen wij bij Maiden Magazine ook jou graag helpen om deze uitingen te ondervangen om niet uit te barsten in één van de twee uitingen of wellicht beide. Uit ervaring weet ik maar al te goed dat beide uitingen voor een HSP’er ook totaal niet leuk zijn en dat je die totaal niet in de hand hebt.

  1. Voorkom overprikkeling.
    Dit lijkt een beetje een open deur en ja, als HSP’er weet ik dat dit gemakkelijker gezegd is dan gedaan. Daar zijn we ons ook zeker van bewust. Toch ligt hier de eerste stap van het voorkomen van deze uitingen. Voorkom overprikkeling, als je weet dat je een prikkelgevoelige periode of dag ingaat zorg ervoor dat er iets tegenover staat waarvan je weet dat je ontlaad. Zoek die rust op voor jezelf. En nee, dat is totaal niet egoïstisch. Voorkom en bewaak overprikkeling.
  2. Leer jouw eerste signalen van overprikkeling kennen.
    De tweede stap is ook een redelijke open deur en deze is niet zo geheel gemakkelijk te ondervinden. Probeer dingen uit. Wat werkt wel bij jou en wat werkt niet en is voor jou te veel. De mate hierin kunnen wij niet voor je bepalen. Deze ligt bij elke HSP’er weer anders en bij haarzelf.
    Mocht je een woede uitbarsting hebben gehad of in de negeermodus hebben gezeten, ga dan voor jezelf terug wat de (mogelijke) oorzaken voor je geweest zijn.
    Luister goed naar jezelf en voornamelijk je lichaam: wat merk je in je lichaam, je emoties of gedachten? Breng het in kaart, zodat je tijdig kunt ingrijpen.
  3. Neem rust bij de eerste signalen.
    Zorg er zelf voor dat je systeem de prikkels kan kwijtraken, voordat het te laat is. Ga iets doen waar jij als HSP’er in je eentje weer kan opladen, ga wandelen, trek je even terug, doe een ademhalingsoefening, bespreek je gevoelens of die iets anders dat je tot rust brengt.
    Ben je op een verjaardag of een feestje, waar het je allemaal even te veel wordt en je kunt je niet terug trekken in je veilige comfortable omgeving van thuis? Trek je terug op het toilet. Hier is het vaak rustig, een stukje koeler en het is toegankelijk (je hebt niet altijd overal toegang tot op een verjaardag of feest). En laat die gedachte los dat andere mensen, die weten dat je naar het toilet bent, wellicht zullen denken dat je een grote boodschap aan het doen bent ;).
  4. Verlang niet het onmogelijke van jezelf.
    Weet je dat feestjes of bepaalde dingen (te) intensief voor je zijn? Plan er dan niet twee of teveel dingen op één dag. Houd rekening met jezelf en je sensitiviteit en zorg voor voldoende balans. Te hoge eisen stellen aan jezelf zorgt voor (te) veel druk en dat werkt overprikkeling in de hand.
  5. Veroordeel jezelf niet.
    Veroordeel jezelf niet als er toch een uitbarsting is geweest. Je hersenen sloegen op tilt, waardoor je maar beperkte invloed had. Bespreek met je omgeving wat er “anders” is aan jou. En ja ik weet dat dit een bijna onmogelijke opgave is, en dat weet ik uit ervaring. Vaak genoeg hoor ik ook nog als ik het probeer aan te geven (zoals bijvoorbeeld afgelopen vrijdag, was ik naar de intocht van de Vierdaagse geweest en dus mega veel prikkels: muziek, veel mensen, veel beweging, veel geluid. En toen ik ‘s avonds niet mee gegaan was met de rest, maar heerlijk aan het bijtanken was in alle rust op mijn balkon en toen ik dat verteld hoorde ik mijn moeder ook reageren met “ja,ja,ja…” en dat irritante ondertoontje) dat het even te veel was aan prikkels dat mijn omgeving daar niet het begrip  en/of erkenning voor heeft wat zo’n hoeveelheid aan prikkels voor je doen.
    En in het geval als je omgeving daar dan niet het juiste begrip voor heeft, trek gewoon lekker je eigen plan. Jij weet tenslotte het beste wat jij als HSP’er nodig hebt. De volgende keer ga ik gewoon lekker in negeermodus als iemand met die akelige ‘ja,ja, jaa inclusief ondertoon’ reageert ;)

 

 

30 vragen om het ijs te breken op een date

De rokjes dagen zijn niet meer op twee handen te tellen. Daar heb je een tekort aan 10 vingers.
Yess! Wat boffen we met dit weer de laatste maanden. Niet alleen het weer speelt een rol, wellicht ook die vele blote benen die weer gezien worden zorgen ervoor dat we met dit mooie weer vaker en geregeld op date gaan.
Het is niet alleen de tijd van het jaar voor zomerkriebels, maar ook de tijd voor liefdes kriebels die in de lucht hangt. Als single, waar je ook om je heen kijkt, je ziet de verliefde stelletjes overal. Heb jij als single girl binnenkort een leuke date op de planning staan? Dan hebben wij bij Maiden Magazine het antwoord voor jou op deze date. Nou ja, eerder vragen om die date eens beter te leren kennen. Namelijk 30 vragen om te stellen waarbij je jouw date beter leert kennen op een verrassende manier. Want is het niet leuk om die knapperd eens wat beter te leren kennen op de 1e date en niet er maanden over moeten doen? En andersom natuurlijk ook, dat die knapperd jou leert kennen en zo’n leuke (jonge) vrouw niet meer laat gaan!

30 vragen om het ijs te breken op een date

Jij kent het vast ook wel als single: je zegt ja op een voorstel om elkaar eens in het echt te gaan zien en achteraf krijg je te horen dat de conclusie is dat jullie niet bij elkaar passen. Of zelfs de overtreffende trap hiervan: dat jullie totaal anders zijn. Geconcludeerd uit dat nikszeggende ditjes en datjes gesprek op je date. Haha wellicht dat je jezelf nu aangesproken voelt, dat je deze “reden” ook wel eens opgeeft. Ja, ik ben me er ook van bewust dat je blijkbaar in de eerste paar seconden/minuten (als het wetenschappelijk bewezen is, dan is dit lastig te ontkennen he) al weet of je die ander wel of niet ziet zitten. Toch zijn we van mening bij Maiden Magazine dat er tegenwoordig weinig echt moeite gedaan wordt om de ander te leren kennen. We leven nu eenmaal in een vluchtige swipe-wereld en ook met daten betreft leven we hier naar.

En daarom hebben wij bij Maiden Magazine een paar leuke vragen voor je op jouw volgende date. Vragen waar je in eerste instantie niet zo 1,2,3 aan zal denken om ze te stellen. Verras die date eens! We kunnen zelf zó de kriebels krijgen van te veel tijd kwijt zijn aan een gesprek waarin we het beide hebben over wat voor werk we doen. Tuurlijk, vaak is werk een verlengde van de persoon die je bent. Maar soms ook niet. Door de crisis hebben veel jong volwassene onder ons een baan aangenomen die op dat moment voorhanden was en die dus totaal niet het verlengde zijn van een persoon. Daarnaast een baan zegt niet alles over die persoon, dat is maar een gedeelte van en uit een leven.
Met deze verrassende vragen krijg je een beter beeld van die knapperd tegen over je. Wellicht zorgt het nog wel voor leuke en verrassende antwoorden. Wellicht is die knapper van binnen toch niet zo knap. Beter om er dan maar zo snel mogelijk achter te komen he ;)
Vergeet ook niet om zelf dezelfde vragen te beantwoorden. Zodat je elkaar nog beter leert kennen.

  1. Wanneer heb je voor het laatst dubbel gelegen van het lachen?
  2. Hoe breng je het liefst je vrije tijd door?
  3. Veel mensen voelen zich anders dan hun leeftijd aangeeft. Hoe oud (of jong) voel jij je?
  4. Heb je een bijnaam? Zo ja, hoe kom je aan die naam?
  5. Maak de zin af: Volgend jaar wil ik eindelijk eens….
  6. Om wat voor soort humor moet je lachen? Kun je een voorbeeld noemen…?
  7. Wat is het mooiste cadeau dat je ooit kreeg?
  8. Wanneer moeten mensen je vooral niet storen?
  9. Zee, bos of bergen: welk natuurgebied staat er bij jou op nummer 1?
  10. Waarover krijg jij (vaak) complimenten van anderen?
  11. Kom je vaak te laat op een afspraak of ben je meestal stipt op tijd?
  12. Heb je een favoriete uitdrukking of spreuk?
  13. Wat is het leukste feest dat je ooit hebt meegemaakt?
  14. Wat is jouw toekomstdroom?
  15. Wat zou je nog weleens over willen doen?
  16. Welk klusje vind je heel vervelend om te doen?
  17. Hou je van koken? Zo ja, welk gerecht is je specialiteit?
  18. Welk gerecht kan men jou beter niet voorschotelen?
  19. Noem eens een paar kenmerken van je ideale vrouw/man?
  20. Hoe zou je jezelf omschrijven om het verkeer? Rijd je veilig of ben je eerder een wegpiraat?
  21. Maak de zin af: Het ergste wat mij zou kunnen overkomen is….
  22. Wat is voor jou de belangrijkste waarde die je van huis uit hebt meegekregen?
  23. Wat is je favoriete kledingstuk?
  24. Wat is je favoriete seizoen? Leg eens uit waarom.
  25. Wat is het belangrijkst in je leven? Licht je antwoord toe.
  26. Is er een anekdote in de familie die over jou gaat?
  27. Waar geef je het liefst geld aan uit?
  28. Wat is het meest avontuurlijke dat je ooit hebt gedaan?
  29. Wat zijn voor jou belangrijke zaken in een relatie?
  30. Wat beschouw je zelf als je beste eigenschap?

 

De liefde: 
groeien….
….& bloeien

Liefde Daten Vragen Elkaar leren kennen Hartje

Body positiviteit door dik & dun

Ik heb er wel even over getwijfeld of ik deze gedachten in een blog zal plaatsen en het internet op zal slingeren…Toch heb ik besloten om deze persoonlijke blog dan toch te plaatsen met de innerlijke dialoog dat ik afgelopen zaterdag met mezelf had voordat ik naar een festival ging.

Column
Body positiviteit door dik & dun

Laat ik eerst even bij het begin beginnen, ik ben altijd al een grote fashionista geweest. Geweest, nee hoor dat ben ik nog steeds. Zowel vroeger, als nu naar het festival afgelopen zaterdag, houd ik er van om uit te pakken! Vroegâh toen ik nog geregeld wekelijks ging stappen moest er hoe dan ook iets nieuws komen om die gehele zaterdag nacht in te stralen op de dansvloer.
De glitter-body-trend welke nu gaande is, deze omarm ik dan ook met meer dan 2 armen. Al weet ik uit ervaring dat je die glitters de hele week nog op de raarste plekken tegen gaat komen in je appartement. Maar goed, I like to dress up BIG TIME.

Mijn kledingstijl is op zich wel te noemen als “typisch Brenda”. Ik weet feilloos de items uit het rek te halen, waar een ander soms een tweede of derde keer nog een over nadenkt. Zelfs totaal niet eens over nadenkt en lekker laat hangen. Zo hangen er enkele jurken in mijn kast, welke een ander of niet zal aanschaffen doordat zij geen gelegenheden weten om deze jurken te dragen. Ik daarentegen draag deze jurken gewoon lekker random een dag van de week, zonder een “speciale gelegenheid” ervoor te hoeven hebben.

Om even een sprong naar het nu te maken; zo ook afgelopen zaterdag naar het festival wou ik mijn witte jurk aan met een mooie belijning op de rug. (Jep, je leest het goed wit op een festival. Ik denk daar dus absoluut geen enkele seconde over na, alleen maar het feit dat deze jurk een ‘eigenwijze rug’ heeft.) Een jurk waarvan je zeker weten niet 3 a 4 twinsisters op hetzelfde festival mee tegen zal komen.
De accessoires bij die jurk, die popten ook al vrij snel op bij de gedachte “wat zal ik morgen eens aantrekken?”

Totdat dé zaterdag van het festival aanbrak. Hoe zelfverzekerd je gedachten kunnen zijn, hoe oneerlijk dat rottige stemmetje altijd haar weg weet te vinden op het moment dat ik de jurk aan had:
Ik ben me ervan bewust dat ik (mede dankzij mijn burn-out, wat geresulteerd heeft in vreetbuien die eigenlijk alleen maar bestonden uit ongezond eten. lees: suikers & vet) aardig wat kilo’s extra tel. Mijn reflectie in de spiegel met dit stemmetje dat het beste met je voor heeft – zegt ze zelf, om haar aanwezigheid te verklaren…;) – bezorgde me een heel ander gevoel.
Waar ik 5 minuten eerder nog opgetogen was over de zaterdag, werd ik met het zien van mijn spiegelbeeld het tegenover gestelde. En in die onzekere “paniek” heb ik ook mijn schoonzus & beste vriendin geappt of ik niet TE DIK was voor zo’n jurk!?

Tegelijkertijd dat ik op verzenden had gedrukt, begon er ook een soort van innerlijk dialoog in mij. Waarbij dat onzekere stemmetje recht tegen over mijn fuck-it stemmetje kwam te staan.

O-S: “Weet je het zeker dat je deze jurk aan gaat doen!?”
FI-S: “Waarom niet!? Het is toch een super mooie jurk. Gaaf juist!”
O-S: “Maar ben je er wel bewust van dat je wat aangekomen ben en je daardoor wellicht te dik bent voor zo’n jurk!?”
O-S: “Wat zullen mensen wel niet denken of nog erger zeggen als ze je zien in die jurk en dat vinden! Straks kom je nog bekenden tegen….”
FI-S: “Dat je wat voller bent, wilt toch niet meteen zeggen dat je niet sexy mag en kunt zijn!?”
O-S: “Uhhh…..”
FI-S: Dat je nu voller & wat dikker bent, wilt toch niet meteen zeggen dat je je moet kleden bedekt van kin tot aan kleine teentje….Waarom kunnen vollere vrouwen NIET sexy zijn!?”

Ondertussen kwamen de antwoorden van mijn schoonzus & vriendin binnen, dat ik gerust die jurk aan kon trekken en dat ik mezelf niet zó negatief dikkig moest denken.
Ondanks dat het natuurlijk fijn is zo’n bevestiging vanuit anderen, heeft dat laatste zinnetje wat mijn fuck-it stem tegen mezelf zei me toch best aan het denken gezet.
Want het was een verrekte goede vraag / opmerking om terug te kaatsen waarom je eigenlijk sexy zal zijn als je blijkbaar de catalogus maten hebt en als je erbuiten valt dat dit totaal niet het geval is.
Dikke onzin natuurlijk!

Sexy zijn zit niet in de hoeveelheid vel en opgebouwd vet je hebt, maar sexy zijn zit in hoe lekker je in je vel zit. Of dit nu maat 32,34,36 of maat 44,46,48 is. Zodoende heb ik dus héérlijk en onbekommerd gedanst (en gesjanst) in mijn witte jurk met open rug!
Het viel mij juist op dat op zo’n festival er veel verschillende body-types te vinden zijn en dat zij ook lekker aantrekken waar zij zich goed bij voelen. Vond ik zelf echt héérlijk om te zien: die (jonge) vrouwen die hun lijf omarmen, in welke kledingmaat dan ook.

En mijn conclusie was dan ook: zolang jij je lekker voelt in jouw lijf en jouw kleding die je aantrekt (omdat je het wilt), dan maakt dat maatje in het labeltje van je kleding géén ene reet uit!
Een vrouwelijk lichaam is nou eenmaal niet te vormen naar 1 holle gietvorm, waar we allemaal hetzelfde uitkomen en in blijven. Ik heb al jaren een veranderlijke omvang. Waar ik als tiener echt een sprinkhaan was; lange benen en lijf, dun maar te grote borsten. Naar een vrouw die onderheven aan haar hormonen naar voller ging, afviel en zichzelf ook dat stempel mooier gaf, naar dik/voller na alles weer in der mond gestopt te hebben om maar vooruit te kunnen komen met een lijf die daarom schreeuwde.

Bodypositiviteit Maiden Magazine

Oké, ik zal eerlijk zijn…
Als ik selfies maakt (die onder een mega kritische blik eerst geïnspecteerd worden en 90 van de 100 afgekeurd worden #bekentenis) dan ben ik ook meer tevreden met het beeld van mezelf op die foto, om één af andere manier weet ik een prettige hoek te vinden waarin ik mooier & dunner lijk…Want als een ander een foto maakt van mij, dan schrikt ik van hoe ik op beeld eruit zie. Daar zie ik een molligere vrouw dan op mijn selfies.
….en eerlijk vind ik het ook héél moeilijk om deze foto’s op Instagram te plaatsen, waar ik zelf vind dat ik te dik erop sta en waar ik meteen die dikkere gedeeltes van mijn lichaam ervan af vind spatten. Dat kritische stemmetje weet uiteraard je oog zó te bespelen dat deze het meteen registreert en in je hersen plant.
Vandaar dat ik nu – op dit moment – met mezelf heb afgesproken en besloten dat ik voortaan mijn “ware ik” meer zal gaan laten zien op Maiden Magazine. Dat dat kritische stemmetje maar gewoon eens op vakantie moet gaan, enkele reis somewhere….En dat ik nu dun of dik, dezelfde inhoudelijke vrouw ben en de dikte van mijn speklapjes totaal niks zeggen over mij (ja, oké dat teveel dikte niet bepaald gezond is. Maar dat is een ander punt.) wie ik ben, hoe ik ben en hoe ik wil zijn.

Laten wij, vrouwen, elkaar eens meer gaan supporten wat betreft body-positiviteit. Ik denk eerlijk gezegd dat wij vrouwen daar met zijn allen en met elkaar ook een stuk leuker van gaan worden ;)
*Hoor graag wat jullie ervan vinden, laat gerust een berichtje achter onder deze blog…*

 

With love Maiden Magazine, zwart hart, liefde, blog

With dunne of dikke love ;)
Brenda

 

ps. Die vrouw die mij afgelopen zaterdag aansprak op dat festival, thanks voor jouw liefde!
Dat zij onbewust mijn gedachten de mond had gesnoerd en mijn dag had gemaakt.
Ze complimenteerde mij met het jurkje, ze vond het stoer dat ik gewoon wit aantrok naar een festival.
Dus…: niks géén afgunst naar elkaar, maar liefde dames! ;)

 

 

Summer lips met de limited edition Kiss Kit, die gekust kunnen en mogen worden

I love love love love het weer wat we de afgelopen weken hebben. De melkflessen zijn ingeruild voor mooi gebruinde exemplaren onder de vele rokken en jurken die ik de laatste tijd met heerlijke blote benen draag. Niet alleen de benen zijn gebruind, ook de rest van het lichaam welke in aanraking zijn gekomen met de vele zonnestralen. Tot nu toe is het behoorlijk boffen deze tijd van het jaar en geniet dan ook enorm van dit weertype!

Een zomerse sun-kissed huid en een natuurlijke blos op de wangen, deze zomerdagen vereisen eigenlijk maar vrij weinig make-up. Het enige wat we min of meer maar nodig hebben is een mooie en goede lippenstift. Voor op het terras, het werk, op vakantie, dansend op dat festival of op die date.
Voor onze ultieme zomerse lippen heeft Douglas een limited edition Kiss Kit in een prachtige en zonnige bloesem kleur roze: Privat Pink.

Maiden Magazine Kiss Kitt Douglas

De Kiss Kit bestaat uit de Heaven Lipstick en de ultieme Long-Lasting Lip Liner en samen zijn deze het perfecte duo voor prachtige zomerse dagen & avonden, het zorgt voor sensuele en zacht matte lippen. De Lip Liner is gemakkelijk aan te brengen en geeft een diep mat resultaat. Daarnaast zorgt de Lip Liner ervoor dat de Heaven Lipstick langer blijft zitten en niet uitloopt. Eén tot zes klikjes met het innovatieve push pin mechanisme van de Heaven Lipstick zorgt de ultra zachte schuimtop van de lipstick voor intens mat roze lippen. Dat is wat we willen toch als we heerlijke genieten van dit zomerse weer op het terras, op vakantie of op die date…

Voor maar €19,99 hebben we deze zomer dankzij de limited edition Kiss Kit van Douglas prachtige lippen, die gekust kunnen en mogen worden!

 

 

Let’s have some tittie-talk…

Er moet me iets van het hart, of moet ik eigenlijk van me borsten af…
Geluk dat ze op ongeveer dezelfde hoogte zitten beide. En ik ben niet de enige, ook op social media en in het Linda Meiden Zomerboek staan borsten centraal. Zo las ik laatst een post op Instagram van Lisa van Cuijk over de reacties en opmerkingen die zij had gehad op het rondlopen zonder bh. Ja, je leest het goed: loslopende titties!
Ook bij het Linda Meiden zomerboek kun je niet om de borsten heen. Al helemaal niet als je net zoals ik de cover hebt ontvangen (of deze keuze bij aanschaf in de winkel) met de blote borsten. Naast de variant waarbij het covermodel wel een bikini aan heeft. Ook in dit zomerboek wordt er stilgestaan bij de vrouwelijke borsten en dat het met name “verboden” wordt door Instagram om een vrouwelijke tepel te tonen. Dit terwijl een mannelijke tepel wel gewoon op Instagram als post blijft staan. Een vrouwelijke borst wordt als seksueel getint gezien en is daarom verboden op social media. 

Let’s have a tittie-talk

Mijn ervaring? Sinds mijn borstverkleining ga ik ook geregeld de deur uit zonder bh. Hell yeah, want nu kan het omdat mijn borsten nu zonder bh op dezelfde hoogte blijven dan met bh. Daarnaast vind ik het gewoon een stuk prettiger zitten, dan de soms knellende bandjes (dat plastic schuifje voor de bandjes te verstellen valt altijd net vervelend op het schouderblad), de gecreëerde vet bobbels op mijn rug en niet als laatste maar net zo irritant die beugel die lekker in je lichaam port.
Nee, doe mijn titties maar vrijheid blijheid.

Bedoel ik daar iets mee? Zend ik bewust en expres een bepaalde boodschap uit dat seksueel getint bedoeld is? Hell no…! Het zit gewoon lekkerder en het is ook natuurlijker.
Toch wordt het vaak anders gezien. Bij vrouwen zie je af en toe een gefronste wenkbrauw, maar mannen spannen toch wel echt de troon in kortzichtigheid.

Zo was mijn grootste ervaring in (mannelijk) kortzichtigheid vorig jaar met de Zomerfeesten in Nijmegen, dat is de week waarin een grote helft de Nijmeegse Vierdaagse loopt en waar de andere helft zich tot ‘s avonds laat in de stad bevind om de vele buiten podia in het centrum van de oudste stad van Nederland te bezoeken.

Het was een warme dag en had besloten om onder mijn jurk geen bh aan te trekken. Dit kon gemakkelijk, de jurk was zo in model dat het strak om mijn borsten viel, het totaal niet doorscheen en onder de buste de jurk in een a-lijn verder liep. Het had gekruiste bandjes van voor en van achter, want nog een reden geeft om geen (of in ieder geval een bh zonder bandjes) bh aan te trekken. Die bh-bandjes boven een jurk uit, sorry maar dat vind ik echt géén gezicht! En nee, zelfs die plastic bandjes variant is niet dé oplossing hiervoor. De enige wat mogelijk zal zijn is een strapless bh. Maar heb jij als man die wel eens geprobeerd!? Nee he, geloof mij die zijn echt geen pretje hoor. Het zit best strak, want het moet tenslotte blijven hangen op ongeveer 1,50 meter hoogte. Met als gevolg dat als je de bh uit doet, je de bh-lijnen alsnog ziet zitten ;)

Maar goed, los daarvan ben ik niemand eigenlijk verantwoording verschuldigd waarom ik besloten had om geen bh onder mijn jurk aan te trekken. Het komt er min of meer op neer: vrijheid blijheid.
Totdat het moment dat ik en tientallen anderen op een plein stonden bij een podium, waarop ik een man achter mij verbaasd hoor zeggen: ‘Ze heeft geen bh aan.’
De 1e keer dat hij het zei, was geloof ik meer om zichzelf te overtuigen van wat zijn ogen zagen. De 2e en de 3e keer kwam er een soort van hysterie in zijn stem toen hij dit feit even met al zijn vrienden moest delen. Waarna hij het ook nog even nodig vond om op mijn schouder te tikken, dat ik me omdraaide om tegen mij te zeggen: ‘Als ik nu de rits op jouw rug open doe. Je hebt geen bh aan.’

Ja, ik zal het je niet kwalijk nemen als je nu op de grond ligt van het lachen door deze dude en zijn acties. En nee, het is geen excuus en dit mag ook zeker niet zo zijn dat hij wellicht dronken is geweest. Ook dan hoor je gewoon niet zo’n domme opmerkingen te maken of zo kortzichtig te zijn!
Alsof het niet aantrekken van een bh direct maar een uitnodiging mag zijn om midden in het centrum van een stad je rits te laten openen!?
Hallo, wij vrouwen gaan toch ook niet op het strand aan zwemshorts trekken als het blijkt dat desbetreffende man het irritant vind om een boxer onder zijn zwemshorts aan te trekken. Of nog erger, hun rits van de spijkerbroek open willen doen op het moment dat hij geen boxer aan heeft.
Alsjeblieft zeg!

Tuurlijk, ik ga niet ontkennen dat de borst van nature ook seksueel een dienst kan bewijzen. Maar om dit stukje vrouwelijk lichaam maar ten alle tijden te bestempelen als seksueel getint. Dat zegt meer iets over hoe het in jouw (veelal mannelijke) hersens loopt, dan het algemeen goed wat een borst betreft.
Wij vrouwen doen (moeten laat ik in het midden, want op zich hebben wij wel een keuze) al behoorlijk wat aan onze lichamen. Zeker in vergelijking in wat een man het voor een makkie heeft. Die baard en die snor dagelijks even een mesje of machine tegen aanzetten. Dat is zeker maar 10% van het lichamelijke onderhoud wat een vrouw heeft. In de zomer zelfs nog meer ;)

En vroeger toen er nog weinig keuze in kleding was, of toen er überhaupt al kleding was, kon je als man ook niet de gehele dag het vrouwelijke lichaam als seksueel getint zien. Tenzij je liever stierf van de honger. Wat toen blijkbaar geen probleem is geweest, anders was de mens al veel eerder uitgestorven. Het wordt tijd dat er anders tegenaan gekeken wordt en dan met name door de man!

Bedenk me nu zojuist dat het best wel een goede vlog kan gaan zijn als ik eens een week ga opnemen wat mannen tegen vrouwen zeggen en dit ga omkeren door dezelfde kortzichtige, veelal seksuele getinte opmerkingen tegen mannen ga maken. Opmerkingen tegen vreemde mannen die ik overal maar tegenkom en dit de doodnormale zaak van de wereld te vinden. Want is dat niet wat zij ook doen!? Ze denken maar alles te vinden en kunnen zeggen. Met het gevolg dat de vrouw beperken heeft gekregen in haar zelf zijn. Op social media. In ons lichamelijk “onderhoud”. In hoe er tegen ons gesproken wordt. In hoe er met ons omgegaan wordt.

Daarom zeg ik: titties lekker in blijheid vrijheid!

“Ik ga op vakantie en neem mee….”

Juli, is zojuist aangebroken en dat wilt niet alleen zeggen dat we al op de helft van 2018 zitten maar het is ook de maand waarin de vakantie begint voor vele van ons.
De mooiste bestemmingen zie je voorbij komen, maar weg in onze eigen Nederland is ook zeker niet verkeerd. Ondanks dat ik dit jaar niet weg ga, vanwege de omstandigheden met mijn burn-out en de bijgekomen niet zo’n breed inkomen, laat ik me meevoeren op Instagram en de mooiste bestemmingen die ik daar voorbij zie komen ;)
En ja, ik zal eerlijk zijn wel met een klein beetje jaloezie (goede jaloezie, geen lelijke die groene uitslag geeft haha) want reizen vind ik zelf ook heerlijk en zal maar al te graag op enkele bestemmingen van de Instagram accounts die ik volg willen zijn. Wie niet?

“Ik ga op vakantie en neem mee….”
Maiden’s vakantietip:

Toch, als “thuisblijver” wil ik mijn vakantietip(s) op Maiden Magazine graag met jullie delen. Want in een vorig leven ging ik nog wel op vakantie, haha nee dit is grapje. Zo erg is het ook weer niet met me gesteld ;)

Ik kan het niet laten om altijd even te neuzen in de duty-free winkels op vliegvelden. Al vanaf de 1e keer dat ik vloog, was ik gefascineerd door de mensen met hun gele tas(sen). Toen ik uitgelegd kreeg, als vliegmaagd, dat je kon winkelen met korting…hoorde ik de rest al niet meer. Sindsdien moet ik altijd even neuzen, al besef ik me wel dat het echt niet veel goedkoper is. Dat het toch wel een soort van schijn-bedriegt-winkelen is, want de prijskaartjes bij de artikelen vallen altijd wel tegen als je dan uiteindelijk in die winkels staat. Hierin ben ik vast niet de enige…toch?
Maar laat ik mijn travel tip toch beginnen (of eindigen, het kan natuurlijk ook op de terugreis gekocht worden) bij één van deze duty-free winkels op het vliegveld, namelijk de parfumerie: miniatuurflesjes parfum.

s Vakantie Miniaturen Parfum

Mijn oog viel op deze miniatuurflesjes, omdat ik me nog goed kan herinneren dat men vroeger dit kon sparen in zo’n letterbak. Van bijna elk iconisch parfum was wel een miniatuurversie te vinden voor je verzameling. Nu, zie je deze miniatuurversies een stuk minder en is het zeker niet mijn tip om te gaan sparen.
Nee, mijn tip is om in de tijd die je moet wachten totdat je vlucht gaat even de parfumerie in te duiken waar ze mogelijk miniatuurflesjes verkopen van jouw favoriete geurtje. Niet om te etaleren in je “letterbak”, maar hoe handig zijn deze flesjes om mee te nemen in je tas naar het werk, een etentje, die date of een avond stappen. Ook is dit het ideale maat flesje voor je handbagage, na alle strenge maatregelen die er getroffen zijn met betrekking tot vloeistoffen en reizen.

Zeker wanneer je met alleen handbagage reist is het toch af en toe best een struggle om onder die bepaalde grens van hoeveelheid te blijven. Kies je dan tussen je shampoo of parfum? Met zo’n 4ml flesje in je favoriete geurtje hoef je niet meer te kiezen. Ook neemt dit kleine flesje nauwelijks ruimte in, in je bagage of tas. Je hoeft ook niet bang te zijn dat de dop van het flesje schiet en dat je kleding en spullen in je koffer of tas overheerlijk ruiken, maar het dure flesje leeg is. De dop zit stevig op het flesje geklemd.

Dus weg met die gespaarde parfum monstertjes die je zo zorgvuldig uit verschillende tijdschriften haalde en die uiteindelijk dan in de vakantiekoffer belanden. Nog één voordeel van deze te leuke flesjes: het staat zo leuk en gezellig in de badkamer van je hotelkamer (dan die stapel parfum monsters). Uitgestalde flesjes in een hotel badkamer geeft mij altijd een heerlijk welkom gevoel…dat voelt als thuis.

With love Maiden Magazine, zwart hart, liefde, blog

With love,
Maiden Magazine

– En een fijne vakantie gewenst ;) –